Top 5 Spookiest Pokémon Pokédex -inzendingen onthuld

Pokémon staat bekend om zijn kindvriendelijke karakter, waarbij al zijn mainline-games trots de E voor iedereen hebben die de beoordeling van iedereen draagt. Dit betekent dat kinderen van alle leeftijden zich kunnen onderdompelen in zijn levendige wereld en lieve karakters. Terwijl iconen zoals Pikachu en Eevee de franchise domineren, sommige Pokémon Harbor verrassend donkere verhalen. Ingebed in hun Pokédex-inzendingen zijn verhalen over ontvoeringen en brutale moorden, waardoor een laag horror wordt toegevoegd die scherp contrasteert met de over het algemeen luchtige toon van de game. IGN heeft een lijst samengesteld van de vijf engste Pokédex -vermeldingen, hoewel deze lijst niet uitputtend is. Opmerkelijke vermeldingen zijn onder meer Mimikyu, een Pokémon die zo verontrustend is dat het zichzelf vermomt als Pikachu om vrienden te maken terwijl hij stiekem van plan is om de mascotte van de franchise omver te werpen; Haunter, die heimelijk mensen volgt in donkere steegjes, waardoor ze uiteindelijk likken om gewelddadig schudden en dood te veroorzaken; en Hypno, die in de Pokémon Children's Show een huiveringwekkende verhaallijn heeft over het hypnotiseren en ontvoeren van kinderen om hun dromen te consumeren.

Welke van deze Pokémon is de griezeligste?

• Driflloon
• Banet
• Zandygast
• Trillig
• Froslass
• Iets anders? Vertel het ons in de opmerkingen

Antwoord: DRIFLOON

Het was een vrijdag en het jonge meisje uit Floaroma Town was gevuld met opwinding. Ze werd vroeg wakker, haastte zich door haar ontbijt, enthousiast om te beginnen met het plukken van het weekend. Het was haar favoriete tijd van het jaar, en ze kon niet wachten tot school eindigde om de komende twee dagen door te brengen met lachen en glimlachen met haar ouders. Ze sprintte naar de Valley Windworks, bekend om zijn prachtige, unieke bloemen. Ondanks het feit dat ze de gevaren van daar wagen zonder een Pokémon, voelde ze zich veilig in wat werd beschouwd als de zachtste plek in Sinnoh.

Bij aankomst werd ze begroet door een zee van roze, geel en rode bloemen, maar haar aandacht werd al snel gevangen door een meer boeiende aanblik: een glinsterende paarse ballon die zachtjes in de bries zweefde. Betoverd rende ze naar hem toe en greep zijn touw, maar schrokken toen de ballon zich omdraaide naar haar. Het had een groot gele kruis op zijn gezicht en twee lege zwarte ogen. Terwijl het zachtjes trok, volgde het meisje lachend. De ballon trok haar verder en hoger, de touw om haar pols wikkelde. Dit kind was niet te zwaar of ruw, dus de ballon bleef trekken, waardoor ze verder en hoger leidde totdat ze nooit meer werd gezien.

DRIFLOON, de ballon Pokémon, brengt een vleugje terreur door in het anders speelse beeld van het speelgoed van een kind. Terwijl sommige van zijn Pokédex -inzendingen relatief goedaardig zijn en merken dat het "een Pokémon is gevormd door de geesten van mensen en Pokémon", duiken anderen in een donkerder gebied. "Het trekt aan de handen van kinderen om ze weg te stelen", waarschuwt een vermelding. "Elk kind dat drijflon aflampt voor een ballon en eraan vasthoudt, kan ontbreken", waarschuwt een ander. "Het ronde lichaam is gevuld met zielen en breidt zich uit elke keer dat het iemand weggaat", onthult een derde. Difloon's beperkte optredens in Diamond en Pearl, alleen op vrijdag bij de Valley Windworks, voeg een element van mysterie toe. De steeds griezelige Pokédex -inzendingen veranderen deze nieuwsgierigheid echter in een huiveringwekkend verhaal.

Banet

De ouders van de jongen maakten zich steeds meer zorgen toen zijn temperatuur steeg, zijn huid werd grijs en zijn toespraak werd onbegrijpelijk. Zelfs de beste artsen uit Mauville en Slateport waren hulpeloos en hij verslechterde van dag tot dag. Rillend en huilend, sprak hij plotseling een vaag woord uit tussen wanhopige ademhalingen: "Mijn pop." Wanhopig boden zijn ouders hem verschillende speelgoed uit zijn collectie aan, waaronder een Pikachu, Lotad, Skitty en Treecko, maar hij duwde ze zwak weg.

Verward, zijn ouders doorzochten alle hoekjes en gaten en ontdekten eindelijk een vervaagde, haveloze pop met gloeiende rode ogen en een gouden rits voor een mond onder zijn bed. De moeder snakte naar adem; Het was een pop die haar zoon jaren geleden had, weggegooid toen ze hem de nieuwste Poké -poppencollectie kochten van het warenhuis van Lilycove. Het was vochtig, beschadigd en bedekt met scherpe pennen. Terwijl de jongen ernaar reikte, leek de pop rechtstreeks naar de moeder te staren, waardoor ze schreeuwde. Het sprong uit haar handen en uit het raam en de toestand van de jongen leek enigszins te verbeteren.

Zelfs in de gezinsvriendelijke wereld van Pokémon vinden klassieke horror-tropen hun plaats. Banette, de Marionette Pokémon, is de kijk op iconische horrorpoppen van de serie zoals Annabelle of Chucky, die de wraakzuchtige geest van Jessie van Toy Story 2 belichaamt als ze vergelding zocht tegen haar verlatenheid.

"Een pop die een Pokémon werd over zijn wrok omdat hij rommel is. Het zoekt het kind dat het heeft verstoten", leest een Pokédex -inzending. "Deze Pokémon ontwikkelde zich uit een verlaten pop die een wrok heeft verzameld. Het wordt gezien in donkere steegjes", zegt een ander, wijzend naar de dreigende aanwezigheid van Banette. Een latere inzending wordt explicieter: "Het is een gevuld speelgoed dat werd weggegooid en bezeten werd, ooit op zoek naar degene die het weggooide zodat het zijn wraak kan eisen." Banette brengt schade toe door zichzelf als een beeltenis te gebruiken en spelden in zijn lichaam te steken om het kind pijn te doen. Alleen door zijn brede glimlach uit te ritsen of opnieuw met liefde te behandelen, kan het worden verlicht van zijn negatieve energie.

Zandygast

Op een prachtige zomerdag genoten de inwoners van Melemele Island van Big Wave Beach. Sommigen surfen, anderen op zonnebaden en kinderen bouwden zandkastelen. Terwijl de zon begon te ondergaan, vertrokken de andere kinderen geleidelijk, maar de ene vastberaden jongen bleef, concentreerde zich op het voltooien van zijn Grand Sandcastle. Het strand was bijna verlaten, maar de jongen bleef vormen en vormen, zich niet bewust van de beweging achter hem.

De andere zandkastelen verschoven en namen onnatuurlijke vormen aan. Hun schaduwen waren langwerpig tegen de ondergaande zon en omhulden de jongen terwijl hij zich omdraaide. Achter hem stond een Pokémon die leek op een zandkasteel maar met een gapende mond en zielloze ogen. Ervan uitgaande dat het vriendelijk was, trok hij zich niet terug toen het naderde. Hij reikte naar een rode schade die in zijn hoofd werd ingebed, denkend dat het hulp bood. Maar terwijl hij zijn hand uitstak, overspoelde de Pokémon het, trok hem naar binnen. De jongen schreeuwde en probeerde weg te trekken, maar zijn arm was al geconsumeerd, en net als drijfzand werd zijn hele lichaam snel geabsorbeerd.

In tegenstelling tot wat men zou verwachten van een Pokémon met een zandkasteelthema, herbergt Sandygast een sinistere aard. "Als je zandheuvels bouwt wanneer je speelt, vernietig ze dan voordat je naar huis gaat, of ze kunnen bezeten raken en Sandygast worden", waarschuwt een Pokédex -inzending. Een ander verwijst naar de gevolgen: "Sandygast bewoont voornamelijk op stranden. Het neemt de controle over van iedereen die zijn hand in zijn mond legt, waardoor ze zijn lichaam groter moeten maken." De ware horror ontvouwt zich wanneer Sandygast evolueert naar Palossand, wiens Pokédex -inzendingen onthullen: "Palossand staat bekend als de Beach Nightmare. Het trekt zijn prooi in het zand door het zand zelf te besturen, en dan zuigt het hun ziel uit." Zowel Sandygast als Palossand consumeren in wezen kinderen om groter en sterker te worden. Een andere inzending bevestigt dit grimmige lot: "Begraven onder het kasteel zijn massa's opgedroogde botten van degenen wiens vitaliteit het is afgevoerd."

Trillig

Het drukke seizoen was afgelopen en de oude vrouw genoot van haar vredige ochtendzwemmen in Unlala Town. Ze gaf de voorkeur aan het koelere water van het laagseizoen en zwom al bijna 70 jaar aan deze kusten. Ondanks de woelige golven zwom ze met onverwachte kracht. De stroom had haar verder gedragen dan normaal, maar ze was te verdiept in haar eenzaamheid om op te merken. Toen ze zich eindelijk draaide om de verre kust te zien, versnelde haar hartslag. Ze probeerde terug te zwemmen, maar haar ouder wordende lichaam worstelde en ze moest vaak pauzeren voor adem.

Terwijl ze verder ging, trok de stroom haar verder met elke pauze, totdat ze helemaal geen vooruitgang boekte. Plots kwam er een Pokémon uit het water, centimeters van haar gezicht. Aanvankelijk voorzichtig, nam ze aan dat het wilde helpen naarmate het dichterbij kwam. Ze sloeg haar handen eromheen en het deed hetzelfde. Ze kon eindelijk rusten zonder terug te drijven, dankzij de steun van de Pokémon. Na een paar minuten bedankte ze het wezen en probeerde ze de resterende afstand te zwemmen, maar ze kon niet bewegen. Verlamd van angst, besefte ze dat haar gezicht ook bevroren was. De Pokémon staarde langs haar heen met verre ogen terwijl hij begon onder te dompelen en haar in de diepten sleepten.

Frillish, bekend als de drijvende Pokémon, verbergt een dodelijke aard onder het eenvoudige uiterlijk. Het maakt gebruik van gemeenschappelijke angsten voor de onbekende diepten van de oceaan. Frillish woont in een hol ver onder de golven, maar komt oppervlakken om te jagen. "Met zijn dunne, sluierachtige armen gewikkeld rond het lichaam van zijn tegenstander, zinkt het naar de oceaanbodem", zegt zijn oorspronkelijke Pokédex-inzending. De kracht ervan is echter niet wat slachtoffers onder trekt. "De dunne, sluierachtige armen hebben tienduizenden giftige stingers," legt een andere inzending uit. "Ze verlammen de prooi met gif en slepen ze vervolgens naar hun lairs, vijf mijl onder het oppervlak." De slachtoffers van Frillish blijven bij bewustzijn terwijl ze naar hun waterige graven worden gesleept, zich volledig bewust van hun naderende ondergang.

Froslass

Hij wist dat hij zich niet had moeten wagen. 'S nachts navigeren door de berg was uitdagend genoeg, maar een sneeuwstorm maakte het bijna onmogelijk. Toch had hij een klop op zijn deur gehoord en de kreet van een vrouw om hulp. Hij woonde alleen hoog op de berg, hij voelde zich gedwongen om naar haar te zoeken. Hij trok zijn laarzen en uitrusting aan en vertrok, maar de sneeuwstorm ontkondte hem snel en liet hem verloren in de wervelende sneeuw.

Relief spoelde over hem heen toen hij een kleine grotingang zag. Hij dook naar binnen, in de hoop op een veilige, als koud, toevluchtsoord. De grot bevroor, bijna onnatuurlijk, maar het was beter dan tegenover de sneeuwstorm. Hij haalde een lantaarn tevoorschijn om zijn omgeving te onderzoeken. De grotwanden waren ingekapseld in dik ijs en legden de kilte uit. Maar toen hij dichterbij kwam, merkte hij iets vreemds op: de kou van de berg was niet genoeg om ijs permanent te bewaren. Hij hield de lantaarn omhoog en zag zijn spiegelbeeld, maar het was niet zijn gezicht dat terug staarde. Het was een andere man, lang en vergelijkbaar in kenmerken, bevroren in het ijs. Zijn ogen schoten rond en onthulden meerdere lichamen ingekapseld in de ijzige muren. Terwijl hij zich omdraaide om te vluchten, dreef een ijzige Pokémon voor hem. Het kwam dichterbij en dwong hem terug totdat hij tegen de muur drukte. De Pokémon ademde een bewolkte, bevroren adem uit en terwijl hij hem omhulde, bevroor zijn lichaam stijf en veranderde hem in een nieuwe decoratie in zijn hol.

Froslass combineert elementen van de Japanse Yōkai Yuki-Nonna en de Griekse mythe van Medusa. "De ziel van een vrouw die verloren was op een besneeuwde berg bezat een ijspegel, en werd deze Pokémon. Het voedsel dat het meest geniet, is de zielen van mensen," onthult een Pokédex -inzending. "Het bevriest wandelaars die zijn gekomen om besneeuwde bergen te beklimmen en ze terug naar zijn huis te brengen. Het gaat alleen achter mannen aan die het denkt." Andere inzendingen beschrijven hoe Froslass op deuren klopt tijdens sneeuwstormen, slachtoffers lokt of naar zijn hol slepen, waar ze "netjes opgesteld" zijn als "decoraties". Het huiveringwekkende verhaal van Froslass voegt een spookachtige dimensie toe aan het Pokémon -universum.