Ujawniono 5 najlepszych najbardziej przerażających wpisów Pokémon Pokédex

Pokémon jest znany ze swojej przyjaznej dla dzieci natury, a wszystkie swoje główne gry z dumą mają ocenę E dla wszystkich. Oznacza to, że dzieci w każdym wieku mogą zanurzyć się w żywych świecie i sympatycznych postaciach. Podczas gdy ikony takie jak Pikachu i Eevee dominują w franczyzy, niektóre Pokémon żyją zaskakująco mroczne narracje. W ich wpisach Pokédex są opowieści o porwaniach i brutalnych morderstwach, dodając warstwę horroru, która ostro kontrastuje z ogólnie beztroskim tonem gry. IGN opracował listę pięciu najbardziej przerażających wpisów Pokédex, chociaż ta lista nie jest wyczerpująca. Godne uwagi wzmianki to Mimikyu, Pokémon tak niepokojący, że ukrywa się jako Pikachu, aby zaprzyjaźnić się, jednocześnie potajemnie spisując się, aby obalić maskotkę franczyzy; Haunter, który ukradnie podąża za ludźmi w ciemnych uliczkach, ostatecznie liżąc ich, aby wywołać gwałtowne drżenie i śmierć; i Hypno, który w programie Pokémon Children ma mrożącą krew w żyłach historię o hipnotyzowaniu i uprowadzaniu dzieci w celu spożywania ich marzeń.

Który z tych Pokémon jest najbardziej przerażający?

• Drifloon
• Banette
• Sandygast
• Frillish
• Froslass
• Coś innego? Powiedz nam w komentarzach

Odpowiedź: Drifloon

Był piątek, a młoda dziewczyna z miasteczka Floaroma była pełna podniecenia. Obudziła się wcześnie, przebiegł przez śniadanie, chętnie rozpoczęcie weekendowego zbierania kwiatów. To była jej ulubiona pora roku i nie mogła się doczekać, aż szkoła zakończy następne dwa dni na śmiechu i uśmiechając się z rodzicami. Pobiegła do Valley Windworks, znanej z pięknych, unikalnych kwiatów. Pomimo znaczenia niebezpieczeństw związanych z zapuszczeniem tam bez Pokémona, czuła się bezpiecznie w tym, co uważane za najbardziej delikatne miejsce w Sinnoh.

Po przyjeździe powitała ją morze różowych, żółtych i czerwonych kwiatów, ale jej uwaga wkrótce została przyciągnięta przez bardziej urzekający widok: lśniący fioletowy balon delikatnie unoszący się na wietrze. Zaklęta, podbiegła i złapała go w ciągu, ale zaskoczono, gdy balon odwrócił się do niej. Miał duży żółty krzyż na twarzy i dwa puste czarne oczy. Gdy szarpał się delikatnie, dziewczyna podążyła za sobą, śmiejąc się. Balon ciągnął ją coraz więcej, a sznur owinął się wokół nadgarstka. To dziecko nie było zbyt ciężkie ani szorstkie, więc balon nadal ciągnął się, prowadząc ją coraz więcej i wyżej, dopóki nigdy więcej jej nie zobaczyła.

Drifloon, balon Pokémon, wlewa odrobinę terroru do żartobliwego wizerunku zabawki dziecka. Podczas gdy niektóre z jego wpisów Pokédex są stosunkowo łagodne, zauważając, że jest to „Pokémon utworzony przez duchy ludzi i Pokémon”, inne zagłębiają się w ciemniejsze terytorium. „Wciąga się na ręce dzieci, aby je ukraść” - ostrzega jeden wpis. „Każde dziecko, które popełnia błędy Drifloon za balon i trzyma się tego, może zaginąć”, ostrzega kolejna. „Jego okrągłe ciało jest nadziewane duszami i rozszerza się za każdym razem, gdy kogoś odprowadza”, ujawnia trzecią. Ograniczone występy Drifloon w Diamond i Pearl, tylko w piątki w Valley Windworks, dodają element tajemnicy. Jednak jego coraz bardziej niesamowite wpisy Pokédex przekształcają tę ciekawość w chłodną narrację.

Banette

Rodzice chłopca coraz bardziej martwili się, gdy jego temperatura wzrosła, jego skóra stała się szaro, a jego mowa stała się niezrozumiała. Nawet najlepsi lekarze z Mauville i Slateport byli bezradni i pogorszył się z dnia na dzień. Zadrwając i płacząc, nagle wypowiedział słabe słowo między desperackimi oddechami: „Moja lalka”. Zdesperowany, jego rodzice zaoferowali mu różne zabawki z jego kolekcji, w tym Pikachu, Lotad, Squitty i Treecko, ale słabo ich odepchnął.

Zagłoniony, jego rodzice przeszukali każdy zakątek, w końcu odkrywając wyblakłą, poszarpaną lalkę o świecących czerwonych oczach i złotym zamku na usta pod jego łóżkiem. Matka westchnęła w uznaniu; To była lalka, którą jej syn miał wiele lat temu, odrzuciła, kiedy kupili mu najnowszą kolekcję Doll Poké w domu towarowym Lilycove. Był wilgotny, uszkodzony i pokryty ostrymi szpilkami. Gdy chłopiec sięgnął, lalka zdawała się wpatrywać się bezpośrednio na matkę, powodując, że krzyczy. Skoczyło z jej dłoni i przez okno, a stan chłopca wydawał się nieznacznie poprawić.

Nawet w rodzinnym świecie Pokémon klasyczne horrory znajdują swoje miejsce. Banette, Marionette Pokémon, to serial „Take on Ikoniczne horrory, takie jak Annabelle lub Chucky, ucieleśniając mściwy duch Jessie z Toy Story 2, jeśli szukała zemsty przeciwko swojemu opuszczeniu.

„Lalka, która stała się Pokémonem nad urazą od bycia śmieciowym. Szuka dziecka, które je odrzuciło”, czyta jeden wpis Pokédex. „Ten Pokémon rozwinął się z opuszczonej lalki, która zgromadziła urazę. Jest widziana w ciemnych alejach”, mówi inny, wskazując na groźną obecność Banette. Późniejszy wpis staje się bardziej wyraźny: „To wypchana zabawka, która została wyrzucona i opętała, szukając tego, który go wyrzucił, aby mogła dokonać zemsty”. Banette wyrządza szkodę, wykorzystując siebie jako wizerunku, wbijając szpilki do ciała, aby wywołać ból dziecka. Tylko poprzez rozpakowanie jego szerokiego uśmiechu lub ponowne traktowanie go miłością można go ulżyć od negatywnej energii.

Sandygast

W piękny letni dzień mieszkańcy wyspy Melemele cieszyli się Big Wave Beach. Niektórzy surfowali, inni opalali się, a dzieci zbudowały piaski. Gdy słońce zaczęło się zacząć, inne dzieci stopniowo wyjeżdżały, ale jeden zdeterminowany chłopiec pozostał, skoncentrowany na ukończeniu Grand Sandcastle. Plaża była prawie pusta, ale chłopiec nadal kształtował się i kształtował, nieświadomy ruchu za nim.

Pozostałe spasty z piasku zmieniają się, przyjmując nienaturalne formy. Ich cienie wydłużały się o zachodzące słońce, otaczając chłopca, gdy się odwrócił. Za nim stał Pokémon przypominający piasek, ale z lukami i bezdusznymi oczami. Zakładając, że było przyjazne, nie wycofał się, gdy się zbliżył. Sięgnął po czerwoną łopatkę osadzoną w głowie, myśląc, że oferuje pomoc. Ale kiedy wyciągnął rękę, Pokémon pochłonął ją, wciągając go. Chłopiec krzyczał i próbował się odsunąć, ale jego ramię zostało już pochłonięte i jak Quicksand, całe jego ciało wkrótce zostało wchłonięte.

W przeciwieństwie do tego, czego można się spodziewać po Pokémon o tematyce piasku, Sandygast ma złowrogą naturę. „Jeśli zbudujesz kopce piasku, gdy grasz, zniszcz je przed powrotem do domu lub mogą zostać opętani i stać się Sandygastem”, ostrzega jeden wpis Pokédex. Kolejne wskazówki dotyczące konsekwencji: „Sandygast zamieszkuje głównie plaże. Przejmuje kontrolę nad każdym, kto wkłada rękę do ust, zmuszając ich do zwiększenia ciała”. Prawdziwy horror rozwija się, gdy Sandygast ewoluuje w Palossand, którego wpisy Pokédex ujawniają: „Palossand jest znany jako koszmar plażowy. Pociąga ofiarę w piasek, kontrolując sam piasek, a potem wysysa ich dusze”. Zarówno Sandygast, jak i Palossand zasadniczo pochłaniają dzieci, aby stały się większe i silniejsze. Kolejny wpis potwierdza ten ponury los: „Pochowane pod zamkiem znajdują się masy suszonych kości od tych, których witalność wyczerpała”.

Frillish

Pracowity sezon się skończył, a stara kobieta rozkoszowała się spokojnymi porannymi pływakami w Undella Town. Wolała chłodniejszą wodę poza sezonem i pływała z tych brzegów od prawie 70 lat. Pomimo wzburzonych fal pływała z nieoczekiwanym wigorem. Prąd wyprowadził ją dalej niż zwykle, ale była zbyt pochłonięta swoją samotnością, aby zauważyć. Kiedy w końcu odwróciła się, by zobaczyć odległy brzeg, jej tętno przyspieszyło. Próbowała odpłynąć, ale jej starzejące się ciało walczyło i musiała często zatrzymać się na oddech.

Kontynuując, prąd wyciągnął ją dalej z każdą pauzą, dopóki nie poczyniła żadnego postępu. Nagle z wody wyłonił się Pokémon z jej twarzy. Początkowo ostrożnie założyła, że ​​chce pomóc, gdy się zbliży. Owinęła go za ręce i tak się stało. W końcu mogła odpocząć bez dryfowania, dzięki wsparciu Pokémona. Po kilku minutach podziękowała stworzeniu i próbowała przepłynąć pozostałą odległość, ale nie mogła się poruszyć. Sparaliżowana strachem zdała sobie sprawę, że jej twarz również została zamrożona. Pokémon wpatrywał się obok niej odległymi oczami, gdy zaczął się zanurzać, wciągając ją w głębiny.

Frillish, znany jako pływający Pokémon, ukrywa śmiertelną naturę pod swoim prostym wyglądem. Wpływa na powszechne obawy przed nieznanymi głębinami oceanu. Frillish żyje w jaskini znacznie poniżej fal, ale powierzchnie do polowania. „Dzięki cienkim, podobnym do zasłony ramion owiniętym wokół ciała przeciwnika, opadają w dno oceaniczne”, stwierdza oryginalny wpis Pokédex. Jednak jego siła nie jest tym, co przyciąga ofiary. „Jego cienkie, podobne do zasłony ramiona mają dziesiątki tysięcy trujących żądłych”, wyjaśnia inny wpis. „Paraliżują ofiarę trucizną, a następnie ciągną je do swoich legowisk, pięć mil pod powierzchnią”. Ofiary Frillisha pozostają świadome, gdy są ciągnięte do swoich wodnistych grobów, w pełni świadomych ich zbliżającego się zagłady.

Froslass

Wiedział, że nie powinien był się wypuścić. Prowadzenie się po górze w nocy było wystarczająco trudne, ale zamieć sprawiła, że ​​jest to prawie niemożliwe. Jednak usłyszał pukanie do drzwi i płacz kobiety o pomoc. Mieszkając samotnie wysoko na górze, czuł się zmuszony do jej poszukiwania. Włożył buty i sprzęt i wyruszył, ale zamieć szybko go zdezorientuje, pozostawiając zagubiony w wirującym śniegu.

Ulga umyła go, gdy zauważył małe wejście do jaskini. Zagłębił się w środku, mając nadzieję na bezpieczny, choć zimno, schronienie. Jaskinia była mroźna, prawie nienaturalnie, ale była lepsza niż zmierzanie do zamieci. Wyciągnął latarnię, aby zbadać swoje otoczenie. Ściany jaskini zostały zamknięte w grubym lodzie, wyjaśniając chłód. Ale kiedy zbliżył się bliżej, zauważył coś dziwnego: zimno góry nie wystarczyło, aby na stałe zachować lód. Podnosząc latarnię, zobaczył swoje odbicie, ale to nie jego twarz gapiła się. Był to innego człowieka, wysoki i podobny pod względem rysów, zamrożony w lodzie. Jego oczy krążyły dookoła, odsłaniając wiele ciał zamkniętych w lodowych ścianach. Gdy odwrócił się, by uciec, unosił się przed nim lodowaty Pokémon. Zbliżało się, zmuszając go do powrotu, dopóki nie przycisnął się do ściany. Pokémon wydychał pochmurny, zamrożony oddech, a gdy go otoczyło, jego ciało zamarło sztywno, zamieniając go w kolejną dekorację w swojej kryjówce.

Froslass łączy elementy japońskiego Yōkai Yuki-Anna i greckiego mitu Meduzy. „Dusza kobiety zagubionej na zaśnieżonej górze posiadała sopel, stając się tym Pokémonem. Jedzeniem, które najbardziej delektowi to dusze ludzi”, ujawnia jeden wpis Pokédex. „Zamraża turystów, którzy przybyli, by wspinać się po śnieżnych górach i przenosi je z powrotem do domu. Trzyma się tylko po mężczyznach, którzy uważają, że są przystojni”. Inne wpisy opisują, jak Froslass puka do drzwi podczas zamieci, wabiąc lub ciągnąc ofiary do swojej jaskini, gdzie są „starannie ustawione” jako „dekoracje”. Wręczniająca narracja Froslass dodaje nawiedzający wymiar wszechświata Pokémon.