Taro nazywa ICO rewolucyjnym arcydziełem gier

Yoko Taro, wizjoner Nier: Automata i Drakengard , niedawno omówił głęboki wpływ ICO na gry wideo jako medium artystyczne. Wydany w 2001 roku na PlayStation 2, ICO szybko osiągnęło status kultowy, świętował ze względu na minimalistyczny projekt i sugestywne, bez słowa.

Taro podkreślił rewolucyjny mechanik rdzenia w grze - kierując Yorda, trzymając ją za rękę - jako radykalne odejście od ustalonych konwencji rozgrywki. Zauważył: „Gdyby ICO zadano ci nosić walizkę wielkości dziewczyny, byłoby to niezwykle frustrujące”. Ten prosty akt prowadzenia innej postaci podkreślił Taro, był przełomowy, kwestionując dominujące zrozumienie interakcji gracza.

W tym czasie udany projekt gry często priorytetowo traktował angażującą rozgrywkę nawet z uproszczoną wizualizacjami. ICO priorytetowo traktowało rezonans emocjonalny i głębokość tematyczną w stosunku do czysto mechanicznych innowacji. Taro uważa, że ​​ICO wykazało, że sztuka i narracja mogą przekroczyć swoją rolę jako zwykłe ozdoby, stając się integralną częścią ogólnego doświadczenia.

Nazywając ICO „epokowym”, Taro pochwalił swoją demonstrację, że gry wideo mogą nadać głębokie znaczenie poprzez subtelne interakcje i atmosferyczne projektowanie.

Poza ICO Taro zacytował dwa inne wpływowe tytuły: Undertale autorstwa Toby Fox i Limbo autorstwa Playdead. Argumentował, że te gry wraz z ICO rozszerzyły ekspresyjne możliwości interaktywnych mediów, udowadniając zdolność gier wideo do głębokiego zaangażowania emocjonalnego i intelektualnego.

Podziwia Taro dla tych gier oferuje cenny wgląd w kreatywne wpływy kształtujące własną pracę i podkreśla ciągłą ewolucję gier wideo jako potężnej i wszechstronnej formy sztuki.