Taro, ICO'ya devrim niteliğinde bir oyun başyapıtı diyor

Nier: Automata ve Drakengard'ın arkasındaki vizyoner Yoko Taro, son zamanlarda ICO'nun video oyunları üzerindeki derin etkisini sanatsal bir ortam olarak tartıştı. 2001 yılında PlayStation 2 için yayınlanan ICO , minimalist tasarımı ve uyandırıcı, sözsüz hikaye anlatımı için kutlanan Cult Station'a hızlı bir şekilde ulaştı.

Taro, oyunun devrimci çekirdek tamircisini - Yorda'yı elini tutarak koruyarak - yerleşik oyun kurallarından radikal bir ayrılış olarak vurguladı. " ICO size bir kızın büyüklüğünde bir bavul taşımakla görevli olsaydı, inanılmaz derecede sinir bozucu olurdu." Taro, başka bir karakterin önderlik etmesinin bu basit eylemi, çığır açan, oyuncu etkileşiminin hakim anlayışına meydan okuyordu.

O zaman, başarılı oyun tasarımı genellikle basit görsellerle bile ilgi çekici oyuna öncelik verdi. Ancak ICO , tamamen mekanik inovasyon üzerinde duygusal rezonans ve tematik derinliğe öncelik verdi. Taro, ICO'nun sanat ve anlatının rollerini sadece süslemeler olarak aşabileceğini ve genel deneyimin ayrılmaz bir parçası haline gelebileceğini gösteriyor.

ICO'ya "çağlayan" olarak adlandırılan Taro, video oyunlarının ince etkileşimler ve atmosferik tasarım yoluyla derin anlam taşıyabileceğine dair gösterisini övdü.

ICO'nun ötesinde, Taro diğer iki etkili başlığa atıfta bulundu: Undertale tarafından Toby Fox ve Limbo tarafından Playdead. Bu oyunların, ICO ile birlikte interaktif medyanın etkileyici yeteneklerini genişlettiğini ve video oyunlarının derin duygusal ve entelektüel katılım kapasitesini kanıtladığını savundu.

Taro'nun bu oyunlara olan hayranlığı, kendi çalışmalarını şekillendiren yaratıcı etkiler hakkında değerli bilgiler sunar ve video oyunlarının devam eden evrimini güçlü ve çok yönlü bir sanat formu olarak vurgular.